FAKTOR-FAKTOR PEMBENTUKAN
NEGARA BANGSA TURKI
NEGARA BANGSA TURKI
PADA ABAD KE-20
Empayar
Turki Uthmaniyah mengalami kemunduran sejak akhir abad ke 19, namun
pemerintahannya yang dikemudikan oleh Sultan Abdul Hamid II telah berjaya
mempertahankan empayar tersebut. Baginda mencuba sedaya upaya mempertahankan
empayar Turki Uthmaniyah biarpun kuasa-kuasa Barat, iaitu Britain, Rusia dan
Perancis bersatu untuk menghancurkan wilayah tersebut. Namun, melalui
pembaharuan yang dilakukan Sultan Abdul Hamid II serangan daripada imperialis
Barat berjaya ditepis sekaligus membawa kepada pembentukan Negara bangsa Turki
pada abad ke-20.
Faktor pertama yang membawa kepada
pembentukan negara bangsa Turki ialah kewujudan Dasar Pan-Islamisme yang
merupakan dasar terpenting pada masa pemerintahan Sultan Abdul Hamid II. Dasar ini
menekankan perpaduan dan kerjasama umat Islam di bawah pimpinan seorang
khalifah. Orang-orang Islam di Turki dan yang berada dalam empayar Turki
hendaklah disatukan di bawah pimpinan Sultan Turki Uthmaniyah manakala umat
Islam di bawah penguasaan Barat hendaklah menyokong khalifah kerajaan Turki
Uthmaniyah bagi memperjuangkan kemerdekaan negara masing-masing. Baginda menggerakkan
seluruh lapisan masyarakat yang terdiri daripada kalangan ulama, pemikir dan
pembesar daripada pelbagai kaum, negeri, aliran pemikiran dan pelbagai bidang
kepakaran untuk mencapai dasar ini.
Seterusnya, Sultan Abdul Hamid II
juga telah memberi keutamaan dalam bidang pendidikan untuk memajukan empayar
Turki Uthmaniyah dan seterusnya menjadikan empayar itu setanding negara-negara
Barat. Sekolah menengah, sekolah rendah dan institusi pendidikan tinggi di
Turki didirikan yang memberi perhatian kepada kemajuan moden tapi tidak
mengetepikan pengetahuan agama dan akhlak Islam.
Golongan
minoriti yang tinggal di bawah penguasaan kerajaan Turki Uthmaniyah turut
dilindungi dan diberikan hak mereka. Hal ini selaras dengan tuntutan Islam
terhadap Ahl al-Dhimmah. Hubungan yang baik cuba diatur dengan golongan minority
bagi menghindarkan masalah keselamatan negeri. Golongan minoriti ini terdiri
daripada orang Armenia, Maronite dan Rom yang kebanyakan beragama Kristian dan
Yahudi telah diberikan pelbagai keistimewaan melalui peraturan yang dikeluarkan
oleh pemerintah Turki Uthmaniyah.
Faktor seterusnya ialah
perkembangan bidang komunikasi dan pengangkutan yang diberikan perhatian serius
di empayar tersebut. Sistem telegraf telah disediakan di seluruh Negara dan
talian telegraf sepanjang 30 000 km dibina di seluruh pelusuk negara. Stesen-stesen
telegraf telah dibina di seluruh Bandar di Turki termasuk wilayah penguasaan
dan bandar-bandar yang lain. Hal ini membawa faedah kepada perkembangan ekonomi
dan politik di seluruh empayar Turki Uthmaniyah. Bidang pengangkutan pula
menyaksikan pelancaran projek landasan kereta api Hijaz sepanjang 1327 batu
menghubungkan bandar Constantinople dengan kota Madinah. Projek landasan kereta
api Hijaz yang merupakan projek Islam turut membawa faedah dalam bidang
ekonomi, perdagangan, dakwah, politik dan strategi keselamatan.
Pemerintahan
al-Ittihad wa al-Taraqqi juga merupakan salah satu faktor pembentukan negara
bangsa Turki. Pemerintahan ini dikuasai oleh rejim Turki Muda yang menekankan
dasar Turkifikasi bagi seluruh empayar Turki Uthmaniyah. Golongan al-Ittihad wa
al-Taraqqi yang sebenarnya dipelopori oleh bangsa Rusia dan Yahudi Dunama
menganjurkan nasiolisme dan meniupkan semangat ini atas nama merealisasikan
impian bangsa Turaniah. Rejim Turki Muda ini kemudiannya memaksa seluruh rakyat
di bawah empayar Turki Uthmaniyah sama ada Arab, Armenia, Greek dan lain-lain
untuk menjadi Turki.
Empayar Turki Uthmaniyah berakhir
apabila Rejim Turki Muda melibatkan diri dalam Perang Dunia Pertama dan
akhirnya meninggalkan empayar tersebut terumbang-ambing. Akhirnya, muncul
Mustafa Kamal Ataturk menjadi penyelamat yang berbekalkan semangat jihad
bersama-sama rakyat Turki berjaya mengisytiharkan kerajaan kebangsaan merdeka
di kawasan Ankara.
No comments:
Post a Comment