IBNU SINA a.k.a AVICENNA

SUMBANGAN IBNU SINA DALAM 
PERKEMBANGAN INTELEKTUAL

Ibnu Sina dikenali sebagai Avicenna dalam kalangan Barat. Beliau mula mempelajari al-Quran dan bahasa Arab ketika berusia lima tahun manakala menghafal al-Quran serta menguasai banyak bidang ilmu agama menjelang umur 10 tahun. Beliau mempelajari ilmu kedoktoran semasa berumur 16 tahun daripada Abu Sahl al-Jarjan, malah telah berjaya mengubati penyakit Perdana Menteri ketika berumur 17 tahun. Beliau turut mempelajari ilmu logik, geometri dan astronomi.

             Antara sumbangan beliau adalah dalam bidang perubatan. Beliau menghasilkan sebuah karya yang terkenal, iaitu Qanun fi At-Tibb yang menyenaraikan ubat-ubatan dan penyakit yang dihadapi oleh manusia melibatkan semua anggota badan. Beliau juga dianggap sebagai ‘Bapa Kedoktoran’ oleh penulis Barat. Beliau telah mengembangkan ilmu diagnosis melalui denyutan jantung. Beliau juga mencatatkan penyakit paru-paru sebagai penyakit berjangkit serta memberi tanda-tanda dan kesan penyakit kencing manis.

             Selain itu, beliau menemui sistem peredaran darah manusia dan merupakan orang pertama berjaya mengubati penyakit radang selaput otak. Beliau bertanggungjawab mengubati penyakit serius seperti barah termasuk barah usus malah memperkenalkan cara mengubati penyakit jiwa dan tekanan perasaan melalui kaedah psikoterapi.

             Dalam bidang falsafah, beliau cuba menyesuaikan ajaran falsafah Yunani dengan ajaran Islam. Al-Syifaa’ merupakan karya beliau yang terkenal dalam bidang falsafah kerana telah memuatkan ilmu metafizik, fizik, psikologi dan yang lain-lain. Beliau telah membicarakan pelbagai istilah yang digunakan dalam bidang falsafah dalam Kitab al-Hudud, membicarakan proses keinsafan dalam Kitab al-Insaaf dan mengupas tentang kebimbingan dan peringatan serta memperkatakan tentang prinsip ketuhanan dan keagamaan dalam Kitab al-Isyarat wa al-Tanbihat.

                   Tambahan pula, beliau berpendapat bahawa matematik boleh digunakan mengenal Tuhan, malah berpendapat bahawa muzik merupakan satu daripada cabang ilmu matematik yang berhubung dengan not-not muzik. Beliau telah mengkategorikan dua jenis muzik, iaitu natural dan buatan. Dalam bidang geologi, beliau telah berbicara tentang kejadian pembentukan gunung, manakala dalam bidang kimia pula, beliau mengemukakan teori tentang pembentukan kuningan dengan warna putih yang diambil daripada cairan perak atau membentuk perak dengan warna merah hingga seperti warna emas. Beliau menyimpulkan bahawa penyatuan itu boleh membentuk logam baharu.

                   Dalam bidang astronomi, beliau diberikan kepercayaan untuk memperbaik sistem kalendar perancangan untuk pembinaan balai cerap. Dalam bidang politik, beliau menggambarkan idea negara yang bercorak kemasyarakatan dalam karya al-Madinah al-Fadhilah. Beliau turut mengandaikan penyusunan negara dan keluarga adalah sama. Beliau juga sering menulis syair dalam bidang falsafah dan terserlah sebagai seorang penyair.

                   Kesimpulannya, Ibnu Sina telah memberi sumbangan besar dalam pelbagai bidang terutamanya bidang perubatan. Jasa beliau telah membantu para doctor pada masa kini dalam merawat kebanyakan penyakit yang dihidapi oleh pesakit.

PEMBENTUKAN NEGARA BANGSA TURKI

FAKTOR-FAKTOR PEMBENTUKAN 
NEGARA BANGSA TURKI 

PADA ABAD KE-20

                  Empayar Turki Uthmaniyah mengalami kemunduran sejak akhir abad ke 19, namun pemerintahannya yang dikemudikan oleh Sultan Abdul Hamid II telah berjaya mempertahankan empayar tersebut. Baginda mencuba sedaya upaya mempertahankan empayar Turki Uthmaniyah biarpun kuasa-kuasa Barat, iaitu Britain, Rusia dan Perancis bersatu untuk menghancurkan wilayah tersebut. Namun, melalui pembaharuan yang dilakukan Sultan Abdul Hamid II serangan daripada imperialis Barat berjaya ditepis sekaligus membawa kepada pembentukan Negara bangsa Turki pada abad ke-20.

               Faktor pertama yang membawa kepada pembentukan negara bangsa Turki ialah kewujudan Dasar Pan-Islamisme yang merupakan dasar terpenting pada masa pemerintahan Sultan Abdul Hamid II. Dasar ini menekankan perpaduan dan kerjasama umat Islam di bawah pimpinan seorang khalifah. Orang-orang Islam di Turki dan yang berada dalam empayar Turki hendaklah disatukan di bawah pimpinan Sultan Turki Uthmaniyah manakala umat Islam di bawah penguasaan Barat hendaklah menyokong khalifah kerajaan Turki Uthmaniyah bagi memperjuangkan kemerdekaan negara masing-masing. Baginda menggerakkan seluruh lapisan masyarakat yang terdiri daripada kalangan ulama, pemikir dan pembesar daripada pelbagai kaum, negeri, aliran pemikiran dan pelbagai bidang kepakaran untuk mencapai dasar ini.

               Seterusnya, Sultan Abdul Hamid II juga telah memberi keutamaan dalam bidang pendidikan untuk memajukan empayar Turki Uthmaniyah dan seterusnya menjadikan empayar itu setanding negara-negara Barat. Sekolah menengah, sekolah rendah dan institusi pendidikan tinggi di Turki didirikan yang memberi perhatian kepada kemajuan moden tapi tidak mengetepikan pengetahuan agama dan akhlak Islam.

          Golongan minoriti yang tinggal di bawah penguasaan kerajaan Turki Uthmaniyah turut dilindungi dan diberikan hak mereka. Hal ini selaras dengan tuntutan Islam terhadap Ahl al-Dhimmah. Hubungan yang baik cuba diatur dengan golongan minority bagi menghindarkan masalah keselamatan negeri. Golongan minoriti ini terdiri daripada orang Armenia, Maronite dan Rom yang kebanyakan beragama Kristian dan Yahudi telah diberikan pelbagai keistimewaan melalui peraturan yang dikeluarkan oleh pemerintah Turki Uthmaniyah.

               Faktor seterusnya ialah perkembangan bidang komunikasi dan pengangkutan yang diberikan perhatian serius di empayar tersebut. Sistem telegraf telah disediakan di seluruh Negara dan talian telegraf sepanjang 30 000 km dibina di seluruh pelusuk negara. Stesen-stesen telegraf telah dibina di seluruh Bandar di Turki termasuk wilayah penguasaan dan bandar-bandar yang lain. Hal ini membawa faedah kepada perkembangan ekonomi dan politik di seluruh empayar Turki Uthmaniyah. Bidang pengangkutan pula menyaksikan pelancaran projek landasan kereta api Hijaz sepanjang 1327 batu menghubungkan bandar Constantinople dengan kota Madinah. Projek landasan kereta api Hijaz yang merupakan projek Islam turut membawa faedah dalam bidang ekonomi, perdagangan, dakwah, politik dan strategi keselamatan.

               Pemerintahan al-Ittihad wa al-Taraqqi juga merupakan salah satu faktor pembentukan negara bangsa Turki. Pemerintahan ini dikuasai oleh rejim Turki Muda yang menekankan dasar Turkifikasi bagi seluruh empayar Turki Uthmaniyah. Golongan al-Ittihad wa al-Taraqqi yang sebenarnya dipelopori oleh bangsa Rusia dan Yahudi Dunama menganjurkan nasiolisme dan meniupkan semangat ini atas nama merealisasikan impian bangsa Turaniah. Rejim Turki Muda ini kemudiannya memaksa seluruh rakyat di bawah empayar Turki Uthmaniyah sama ada Arab, Armenia, Greek dan lain-lain untuk menjadi Turki.

               Empayar Turki Uthmaniyah berakhir apabila Rejim Turki Muda melibatkan diri dalam Perang Dunia Pertama dan akhirnya meninggalkan empayar tersebut terumbang-ambing. Akhirnya, muncul Mustafa Kamal Ataturk menjadi penyelamat yang berbekalkan semangat jihad bersama-sama rakyat Turki berjaya mengisytiharkan kerajaan kebangsaan merdeka di kawasan Ankara.

               

SUMBER PENDAPATAN NEGARA

SUMBER-SUMBER PENDAPATAN NEGARA PADA ZAMAN PEMERINTAHAN

 NABI MUHAMMAD SAW

Walaupun ketika zaman pemerintahan Nabi Muhammad SAW agak sukar untuk memperoleh sumber pendapatan kerana keadaan geografinya yang padang pasir, namun Madinah merupakan sebuah kawasan yang pada asalnya sebuah oasis. Keadaan ini menyebabkan kawasan tersebut sesuai untuk bercucuk tanam, yang menyebabkan wujudnya sektor pertanian di Madinah. Dalam sektor pertanian, tanaman yang ditanam ialah tamar, anggur, barli dan gandum. Pokok tamar menjadi pokok yang paling penting dan memberi faedah besar kepada penduduk Madinah. Buahnya boleh dimakan, batangnya dapat dijadikan bahan binaan, bahan bakar dan makanan binatang. Kaum Yahudi merupakan kaum yang pintar, mempunyai kebun yang luas dan subur, rumah batu yang besar dan mempunyai benteng atau kubu. Mereka terdiri daripada usahawan, petani dan peniaga yang mengamalkan amalan riba dalam aktiviti ekonomi mereka. Pada zaman pemerintahan Nabi Muhammad SAW, selain kegiatan ekonomi yang dijalankan di Madinah, sumber kewangan Islam juga diperoleh daripada derma, rampasan tunai dan harta benda, rampasan hartanah, jizyah dan sadaqat.

Derma ialah sumbangan yang diberikan dengan rela hati dan tanpa paksaan. Umat Islam disarankan supaya memberikan sumbangan kepada kabilah yang baharu memeluk Islam. Orang Islam sentiasa menghulurkan pelbagai bentuk derma kepada tabung bersama. Contohnya, ketika Perang Khandak, kebanyakan para sahabat mendermakan sebahagian daripada harta mereka untuk tujuan tersebut. Antara para dermawan Islam ialah Abbas bin Abdul Muttalib, Talhah bin Ubaidullah, Sa’ad bin Ubadah dan Muhammad bin Maslamah. Selain menderma dalam bentuk wang, masyarakat Islam juga menderma dalam bentuk hartanah. Terdapat juga derma disumbangkan oleh golongan Yahudi yang percaya dengan keikhlasan Nabi Muhammad SAW.

Selain itu, rampasan tunai dan harta benda juga turut memberi sumbangan kepada sumber pendapatan Negara. Umat Islam diwajibkan berjihad dan berperang untuk agama sekiranya mereka diperangi oleh musuh yang berniat untuk menghalang penyebaran Islam. Nabi Muhammad SAW bersama tentera Islam menentang tentera Quraisy pada 623M. Dengan kekuatan tentera Islam hanya 313 orang, tentera Islam telah berjaya memenangi Perang Badar dan mengalahkan tentera Quraisy yang seramai 1000 orang. Kemenangan ini ialah kemenangan yang pertama umat Islam dan musuh meninggalkan harta rampasan yang besar kepada umat Islam. Harta rampasan tersebut ialah seperti senjata, 150 ekor unta, 10 ekor kuda, tikar kulit dan pakaian.

Seterusnya, sumber kewangan Islam turut diperoleh daripada bayaran tebusan tawanan perang. Tawanan Perang Badar telah membayar sejumlah wang untuk membebaskan diri mereka. Seramai 20 orang tawanan telah membayar 75 000 dirham; 10 orang membayar 4 000 dirham. Harta rampasan yang diperoleh oleh Nabi Muhammad SAW dan umat Islam ketika itu tidak banyak dan jumlah yang diperoleh adalah kecil, namun demikian harta rampasan itu dapat mengurangkan beban ekonomi masyarakat Islam.

Sumber ekonomi Islam juga diperoleh melalui rampasan hartanah. Hartanah pertama yang dirampas adalah daripada pihak Yahudi, iaitu Bani Fityun yang diusir keluar dari Madinah. Seterusnya, rampasan daripada Bani Qainuqa’ apabila kubu dan pasar mereka diambil alih orang Islam. Manakala, daripada Bani Nadhir meliputi kebun kurma dan lading berhampiran kubu-kubu mereka telah diuruskan oleh Abu Rafil yang dilantik oleh Nabi Muhammad SAW.

Selain itu, sumber pendapatan yang lain ialah jizyah. Jizyah ialah cukai politik yang dikenakan ke atas orang bukan Islam yang digelar golongan Zimmi bagi perlindungan yang diberikan kepada mereka atas keselamatan jiwa dan harta benda mereka. Jizyah adalah berbentuk tunai, barangan atau pun kedua-duanya sekali. Secara tunai, jumlahnya ialah satu dinar atau kain senilai dengannya. Secara bayaran, jumlahnya adalah dalam bentuk barangan yang mungkin sampai satu daripada hasil pertanian. Mereka yang tidak membayar jizyah dikira tidak setia dan boleh dikenakan hukuman berat.

Akhir sekali ialah sadaqat. Sadaqat ialah istilah yang digunakan bagi cukai agama yang dikenakan ke atas umat Islam yang meliputi zakat, ushr dan sebagainya. Ayat di dalam al-Quran mengandungi banyak perintah tentang zakat dan semua ayat memerintahkan umat Islam mendirikan solat dan diiringi dengan perintah membayar zakat.

Ringkasnya, sumber-sumber pendapatan negara pada zaman pemerintahan Nabi Muhammad SAW diperoleh daripada pelbagai sumber dan mampu untuk menampung keperluan negara.

CINTA TERLARANG AKIBAT PINGGIRKAN TUHAN

CINTA !!! <3

CINTA TERLARANG ialah cinta yang sudah dicemari dan didominasi oleh kehendak nafsu dan kepentingan diri. Keindahan cinta yang sudah tercemar ini tidak bertahan lama. Sudah dapat perkara yang dihajati, sudah terlaksana benda yang dikejar, cinta akan terkulai dan bersepai. Ini akibat membelakangkan peraturan cinta.

UKURAN BENCI DAN CINTA

Cintailah sesuatu itu sekadarnya sahaja.

Berkemungkinan ia akan menjadi kebencianmu pada suatu ketika.

Bencilah yang engkau benci itu sekadar sahaja.

Berkemungkinan ia akan menjadi kecintaanmu pada suatu ketika.

“Ya, memang cinta diperlukan dalam kehidupan. Tetapi ia bukanlah untuk tujuan keperluan. Tujuan lebih utama daripada keperluan. Sebaik-baiknya gunakan keperluan untuk mencapai tujuan.”

Sumber : Ustaz Pahrol Mohamad Juoi by Majalah Gen-Q isu no.23